Śledź nas na:



Muzyka popularna

W muzyce występują wg. traktatu Teodora Adolno z 1941 r. Trzy cechy:
  1. standaryzacja – polega na tym, że jeśli pojawi się jakiś motyw, to będzie dużo razy powtarzana, eksplorowana („aż do bólu”), modyfikowana, przerabiana.

     

  2. bierne słuchanie – lansuje bierne słuchanie muzyki (np. w pracy, w autobusie); z jednej strony jest negatywne-nie wymaga myślenia; z drugiej-jest przyjemne, miłe; rodzi także postawę nieuwagi, czasami wprowadza stan rozkojarzenia np. w pracy.

     

  3. spoiwo społeczne – powoduje integrację; powoduje, że ludzie dobrze się bawią i dobrze się ze sobą czują.


Władzę ma przemysł muzyczny – 10 % płyt na rynku przynosi zysk, reszta nie.


Młodzież i muzyka pop

Socjologowie uważają, że muzyka pop jest częścia muzyki młodzieżowej. Ma na celu wspomaganie poczucia tożamości umłodzieży. Jest mieszanką tego co autentyczne i tego co wyprodukowane.


Muzyczne towarzyszenie subkulturom

Pierwszy podział lata 50 do 70 tych. Od hipisów i gangów motocyklowych – kontemplacja.


Słowa i muzyka

Wszystko zależy od interpretacji – np.

Frank Sinatra – grzecznie ubrany w garnitur, głos erotyczny


Elvis Presley – sposób zachowania na scenie (erotyczny), spokojny sposób śpiewu, naturalny, spokojny.


Wstępują także chęci polityków, aby muzykę wykorzystywać na swojej drodze kariery.



Zobacz także